Dovo E6 toont doorzettingsvermogen!

In de ochtendzon van zaterdagochtend 8.30 uur begint de wedstrijd tegen VRC E4. Een team waar jongens in staan die zo in de D kunnen spelen: Echt een kop groter dan onze langste spelers.

Het begin van de wedstrijd stond de verdediging nog een tikkeltje te slapen, want een aantal (onnodige) doelpunten volgden in de eerste 10 minuten. Het had 1-0 mogen staan, maar het stond al 3-0. Oeps... Gaat dit zo'n wedstrijd worden?

We lieten de koppies gelukkig niet hangen en met de juiste aanmoedigingen van de coaches herpakten we ons. Met goed combinatievoetbal wisten we ook onze spitsen te bereiken en mocht na 20 minuten de 3-1 ingetikt worden door Yannick.

In de rust wisten we dat we zo door moesten blijven gaan, want het was zeker nog niet verloren.
In het begin van de tweede helft gingen we door met druk zetten en speelden we meer op de helft van de tegenstander. Na een mooie combinatie dribbelde Yannick tot vlak tegen de achterlijn en krulde de bal tegen de tweede paal aan, waarna Jim de bal in het doel tikte: 3-2.

Het publiek van de tegenstander voelde de druk ook en er kwamen er steeds meer op het veld staan, in plaats van achter de hekken te blijven kijken.

VRC ging over op de lange ballen van achteruit. En ze konden lange ballen geven, want ze hadden een paar flinke jongens achterin staan. We voelden de druk en gingen meer en meer verdedigen. Noah kwam regelmatig goed zijn doel uit en pakte veel ballen. Soms klemvast, maar soms met de vingertoppen. Hierdoor rolde de bal toch nog iets door, maar dan stond er nog wel een verdediger die de bal voor het doel kon wegwerken.
Een beetje paniekerige fase, waar we uiteindelijk met te veel mannen stonden verdedigen en ook veel ballen blind weggetrapten. We moeten goed blijven kijken waar we de bal heentrappen, want nu schoten we de bal te vaak in de voeten van een VRC-speler, die dan gelijk weer kon aanleggen om op het doel te schieten. Dat is het gevaar van grote tegenstanders, die kunnen van grote afstand het doel makkelijk bereiken.
Uiteindelijk lukte het de verdediger met nummer 3 (de langste speler) om een bal van grote afstand hard in het doel te trappen: 4-2.

Dit doelpunt zorgde er weer voor dat we niet te veel achterin moeten voetballen, maar naar voren toe! We braken er meer en meer door heen.
Aron stond helemaal vrij aan de linkerkant halverwege de helft van VRC en Rauf had dat gezien. Een strakke pass van Rauf richting Aron volgde. Aron moest een stukje dribbelen en rondde mooi af in de rechteronderhoek van het doel: 4-3. De keeper kansloos!

Dit was een wedstrijd die geen winnaar verdiende, maar er helaas wel is gekomen.
Complimenten voor het doorzettingsvermogen na de snelle 3-0.
Als we aan het begin gelijk goed opletten, winnen we deze wedstrijden volgende keer ook.