Zaterdag 12 oktober was ik pupil van de week. Dit vertelde papa mij op de dinsdag ervoor. Ik was heel blij.
Op de dag zelf moest ik eerst zelf voetballen. We verloren, maar het was wel een leuke wedstrijd. Papa en mama zeggen altijd dat dat belangrijker is dan winnen, maar dat vind ik niet altijd.
Het was zaterdag best wel slecht weer, dus al mijn spullen waren nat na de wedstrijd ‘s morgens. Toch moest ik ’s middags mijn schoenen weer aan. Daar was ik niet heel blij mee. Maar ja, het kon niet anders. Papa heeft ze een beetje droog geföhnd, maar ze waren echt nog niet helemaal droog. Nadat ik op het hoofdveld gespeeld had met de spelers van het eerste en nadat ik het eerste doelpunt gemaakt had, heb ik in de dug-out gauw droge schoenen en sokken aangedaan. Ik kreeg trouwens de euro die de scheidsrechter gebruikt had om te loten! Dat vond ik echt heel aardig van hem.
Jammer genoeg speelde Dovo gelijk. Ze hebben best lang voor gestaan, maar toen scoorde die anderen toch nog. Na de wedstrijd mocht ik weer naar boven. Ik ging op de foto met de trainer en de voorzitter en kreeg nog wat te drinken. We mochten ook mee eten, maar we gingen al uit eten met mijn opa en oma, omdat ze 50 jaar getrouwd waren. Eerst vond ik het jammer dat ik niet bij Dovo kon eten, maar toen ik zag dat ze alleen vis hadden, vond ik het niet erg meer. Ik lust toch alleen maar kibbeling.
Het was echt een hele leuke dag en op de rood witte Dovo bal met alle handtekeningen die ik heb gek
regen, ben ik heel erg zuinig.
Jochem Bouwhuis jo8-2
